Chilambolikal....

സെക്കൻഡരാബാദ് : എല്ലാ ദിവസവും ഒരുപോലെ.. ജീവിതം  ഇത്രത്തോളം വിരസമാകുമെന്നു ചിന്തിച്ചിരുന്നതേ അല്ല. ഓഫീസിലേക്കുള്ള ഈ ചെറിയ യാത്രക്കിടയിൽ ബസിൻറെ സൈഡ് വിൻഡോയിലൂടെ എന്നും ഒരുപോലെ കാണുന്ന കാഴ്ചകൾ പോലും മടുപ്പിച്ചു തുടങ്ങിയിരിക്കുന്നു. ഇങ്ങനെ ഓർത്തതുകൊണ്ടാണോ എന്തോ ഇന്ന്  കണ്ണിൽ ഒരു പുതിയ കാഴ്ച വന്നു പെട്ടത്.. പാരഡൈസ്‌ ജംക്ഷനിൽ പഴയ ചില കെട്ടിടങ്ങൾ പൊളിച്ചു നീക്കുന്നു. പ്രൗഢി കുറഞ്ഞെന്നുള്ള തോന്നല് കൊണ്ടാവാം.നീക്കപ്പെടുന്ന കെട്ടിടങ്ങൾക്കു പകരം ആധുനികതയുടെ മുഖപടങ്ങളണിഞ്ഞ പുതിയ മണി മന്ദിരങ്ങൾ അവിടെ വരുമായിരിക്കും. എന്ത് കൊണ്ടോ കെട്ടിടങ്ങൾ പൊളിച്ചു നീക്കുന്ന കാഴ്ച അന്നും ഇന്നും ഇഷ്ടമല്ല.. കോൺക്രീറ്റ് കഷ്ണങ്ങൾ താഴേക്ക് വീഴുന്നതിന്റെ ഒപ്പം മനസും പുറകിലേക്ക് പോവുകയാണ്.. ചെമ്മണ്ണ് നിറഞ്ഞ ആ വഴിയിലൂടെ..  ഇരുമ്പഴികളുള്ള കറുത്ത ചായം പൂശിയ ഗേറ്റ് ഉള്ള ആ വീടിനു മുന്നിലൂടെ പിന്നെയും പുറകിലേക്ക്..... ചെവിയിലപ്പോ ഇന്നെല്ലാവരും വിളിക്കുന്ന ഔദ്യോഗികനാമമല്ല പാറൂട്ടീ എന്നുള്ള നീട്ടിയ കേക്കാൻ സുഖമുള്ള ആ വിളി ഇങ്ങനെ മുഴങ്ങി കേക്കും. അതിങ്ങനെ പൂമുഖത്തും ഉമ്മറത്തും വടക്കിനിയിലും ഒക്കെ ഇടക്കിടക്ക് ക...

എന്റെ പ്രണയമേ.. നിന്നെ എഴുതാൻ എഴുതി തീർക്കാൻ എനിക്കാവുന്നില്ല... എന്തുകൊണ്ടെന്നാണോ.. അറിഞ്ഞിട്ടില്ല ഞാൻ നിന്നെ ഇതുവരെ... നീയാണെന്നു കരുതി എന്നിലെത്തിയ പല വികാരങ്ങൾക്കും നിന്റെ മുഖം മൂടി മാത്രമേ ഉണ്ടായിരുന്നുള്ളു. നിന്നെ ഞാൻ എന്നും തിരഞ്ഞുകൊണ്ടിരുന്നു. ഇതാണ് സ്വർഗം എന്ന് തോന്നിപ്പിക്കുന്ന രീതിയിൽ നീ എന്നെ പുൽകുന്ന നാൾ എന്നും സ്വപ്നം കണ്ടിരുന്നു.ഇപ്പോഴും കാണുന്നു... ഇത്രത്തോളം ഭ്രാന്തമായി നിന്നെ ആഗ്രഹിക്കാൻ മാത്രം നിന്നിലെന്താണുള്ളത്.. അത് അറിയില്ല.. ഒരു പക്ഷെ എന്റെ ഈ അറിവില്ലായ്‍മകളാവും..., അറിയാനുള്ള മോഹമാവും നിന്നെ ഇത്രത്തോളം എന്നിലേക്കടുപ്പിക്കുന്നത്... കവികളും കഥാകാരന്മാരും എഴുതിയ വരികളിലൊന്നും നീ മുഴുവനായിട്ടില്ല... ഇനിയും ബാക്കിയാണ് ഒരുപാടൊരുപാട്... നീ വരും മുൻപേ വിരഹം വന്നതെങ്ങനെ... നിനക്ക് ശേഷം എന്നാണെല്ലാവരും വിരഹത്തെ കുറിച്ച് പറഞ്ഞത്... എനിക്കെന്നും വിരഹമാണ്.. നീ എന്നിലേക്കെത്തും വരെ.. എന്നിലെ സങ്കൽപ്പങ്ങൾക്ക് പൂർണതയാവും വരെ...അറിയാൻ ശ്രമിക്കും തോറും അകലുകയാണ്... ഒരു പ്രഹേളിക പോലെ എന്നെ ഭ്രാന്തു പിടിപ്പിക്കുകയാണ്‌.. പലരും പറഞ്ഞു കൊതിപ്പിച്ച നിന്റെ മായാജാലപ്രകടനങ്ങൾ ...